the walls

ေက်ာက္ဂူနံရံေတြကို
ကြန္ကရစ္နံရံအၿဖစ္သို႕
ငါတို႔ေၿပာင္းလဲေအာင္ စြမ္းႏုိင္ခဲ့ႀကတယ္။
နံရံဆိုတာ
ငါတို႔ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔
သတ္မွတ္ထားတဲ့အကာအရံေတြပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ သမိုင္းေခတ္တစ္ခ်ဳိ႕မွာေတာ့
လူတစ္စုကို ကာကြယ္ဖို႔၊
လူထုကို ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့နံရံမ်ဳိးလည္း ရွိၿပန္တယ္။
ယံုႀကည္မႈ၊ ခံယူခ်က္ေတြ၊ အၿမင္ေတြကို
ကာဆီးထားတဲ့ အကာအရံ။
ဒီလိုနံရံေတြကို ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔
ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူေတြက သူရဲေကာင္းေတြ။

ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့ နံရံေတြရဲ႕အၿပင္ဘက္မွာ
အလင္းေရာင္ေတြရွိၿပီး။
ကာကြယ္ထားတဲ့ နံရံေတြရဲ႕အတြင္းဘက္မွာေတာ့
လင္းေရာင္ေတြ ၿဖာလင္းေနခဲ့တယ္။

ငါတို႔တစ္ဦးခ်င္းအတြက္လည္း
နံရံေတြ။
အသိတရား၊ ဆင္ၿခင္မႈေတြနဲ႔ ကာကြယ္ထားတဲ့နံရံ။
အတၱ၊ေမာဟ၊ေလာဘ၊ေဒါသေတြနဲ႔ ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့နံရံ။
ငါတို႕ေတြအတြက္
ငါ့ကိုငါရဲ႕ ရန္သူ၊ ငါ့ကိုငါရဲ႕ သူရဲေကာင္း
ေရြးခ်ယ္ဖို႔ 
နံရံေတြကို ကာကြယ္ႀကမယ္။
နံရံေတြကို ၿဖဳိဖ်က္ႀကမယ္။ ။ ။

ပစ္ဖဲ

လက္ကလႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ

မင္းဘက္က မသက္ဆိုင္ေတာ့သလို                

ဥပကၡာၿပဳႏုိင္ခဲ့တယ္။

ငါ႔ကို

မင္းကိုယ္တိုင္တန္ဖိုးေတြၿဖတ္၊

မင္းအတြက္ အႏိုင္၊အရံႈးေတြတြက္ၿပီး

အဆံုးမွာေတာ့ ငါ႔ကိုစြန္႔ခဲ့တာပါပဲ။

မင္းအတြက္က 

အသစ္သစ္ေသာအရာေတြကို

ေက်နပ္မႈေတြ၊ အႏုိင္ေတြေဆာင္ယူလာမလားဆိုတဲ့

ေမွ်ာ္လင့္မႈနဲ႔ေစာင့္ရင္း ရွင္သန္ေနဦးမွာပါ။

ငါ႔အတြက္ေတာ့

မင္းအတြက္မလိုအပ္ဘူးဆိုတာ ထုတ္ၿပခံရၿပီး

အိေၿႏၵမဲ့စြာ ရိွသမွ်တန္ဖိုးေတြကို ဖြင့္ၿပခံလိုက္ရတာပါပဲ။

မင္းမဟုတ္တဲ့ တစ္ၿခားတစ္ေယာက္အတြက္

ငါ႔တန္ဖိုးက အႏုိင္ရလဒ္ၿဖစ္ေစခဲ့မယ္ဆိုလည္း

မင္းကနာက်ည္းစြာ အၿပစ္ဆုိမယ့္အၿဖစ္ကို

ငါသိတယ္။

ကစားပြဲမွာ ငါကအၿဖည့္ခံတန္ဖိုးေပမယ့္

မင္းအတြက္အႏိုင္ရလဒ္သာ ငါ႔ေႀကာင့္ၿဖစ္ေစမယ္ဆို

ငါေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့မွာပါ

” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။

 ငါ႔အေဖကို ပုတ္ခတ္သူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 ငါ႔သားေတြကို အၿပစ္ေၿပာသူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 ငါ႔အေဆြကို ရန္ရွာသူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 ဧရာတီကို ကာကြယ္ခဲ့သူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 ရည္ရြယ္ခ်က္မတူ၊ အက်ဳိးတူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 အေတြးမတူ၊ အၿမင္တူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။
 ေစတနာတူ၊လမ္းလည္းတူ
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”၊
” ရန္သူ……ေဟ႔….ရန္သူ”။

In: ကဗ်ာ Posted By: tapathe Date: Oct 26, 2011

my hero

မ႑ာပ္မထိုးရ လူမစုရ
စားၿမိန္ထုတ္မထည္႔လိုက္ရ
ေရအိုးမခြဲလိုက္ရ
မနက္ေစာေစာခ်တဲ႔အသုဘ
ဖုန္းေမာ္ေရ အမွ် . အမွ် . အမွ်

ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ထုတ္ေဝသည္႕

စက္မႈအားမာန္ စာေစာင္၊ အမွတ္စဥ္ (၄)၊ ၁၇.၉.၈၈ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ေဝမည္ေလာ (ေငြတာရီ)

ေလ႐ူးေႏွာက္၍၊
ေသြ႕ေျခာက္ရြက္ဝါ ေႂကြခဲ့ျပီ။

ေႏြဦးေပါက္၍၊
ျမေညွာက္ႏုလႊာ ေဝခဲ့ျပီ။

အေဟာင္းပ်က္မူ၊ အသစ္ျပဴသည့္
ဤမူေလာက၊ သဘာဝသို႕
ေရွးက အခ်စ္၊ ေဝးက်န္ရစ္ေသာ္
ပြင့္သစ္ေမတၱာ၊ ဖူးငံုအာလည္း
ဧရာႏွယ္ျဖိဳး၊ ၾကင္နာတိုးသည္
ခ်စ္မိုးေစြက ေဝမည္ေလာ။ ။

အ၀ါ

က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရ essay တစ္ပုဒ္ပါ။ written by kaungmyat ေပါ့။

           အေရာင္မ်ားအေႀကာင္းကို က်ေနာ္သိပ္မသိပါ။ အေရာင္တို႔၏ လႊမ္းမိုးမႈ၊ အနက္ တို႔ကို က်ေနာ္မသိ။အေရာင္တို႔ကိုလည္း အေလးအနက္မထားတတ္ပါ။

                သို႔ေသာ္ လမ္းေလးႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အဝါေရာင္ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ရိွသည္။ထိုလမ္းေလးသည္ ေၿမဝါလမ္းက်ဥ္းေလး ၿဖစ္သည္။လမ္းေလးတစ္ေလ်ာက္ ပင္အိုတို႔က အုပ္မိုးထားသည္။ ေႏြရာသီ၏ ညေန၊  ထိုလမ္းေလးႏွင့္က်ေနာ္..............။

               ရြက္ေႀကြတို႔သည္ အဝါ၊ေရာ္ရြက္တို႔သည္လည္း အဝါ။ငုတ္လ်ိဳးစ ေနဝန္းကလည္း ဝါေရာင္ေသြး       

ကာမွိန္ေဖ်ာ့ေနခဲ့ၿပီ။လမ္းက်ဥ္းေလးသည္လည္း ဝါေရာင္ေသြးကိုသာ ထင္ဟပ္လ်က္  

for think

က်ေနာ္တို႔မွာလိုအပ္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ဘာေတြလိုေနလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔မေတြးခဲ့ႀကဘူး။
ကန္႔သတ္ထားတဲ့ နံရံေနာက္မွာပဲေနခဲ့ႀကရတာေလ။မေတြးခဲ့ႀကမိတာေတာ့ နည္းနည္းလြန္တာေပါ့။ အခ်ိန္ေႏွာင္းတယ္ဆိုတာ မရိွေပမယ့္ ေနာက္က်က်န္ခဲ့ၿပီေလ။ေတြးႀကရေအာင္ပါ။http://kaungmyat333.blogspot.com/