ေလ႐ူးေႏွာက္၍၊
ေသြ႕ေျခာက္ရြက္ဝါ ေႂကြခဲ့ျပီ။
ေသြ႕ေျခာက္ရြက္ဝါ ေႂကြခဲ့ျပီ။
ေႏြဦးေပါက္၍၊
ျမေညွာက္ႏုလႊာ ေဝခဲ့ျပီ။
ျမေညွာက္ႏုလႊာ ေဝခဲ့ျပီ။
အေဟာင္းပ်က္မူ၊ အသစ္ျပဴသည့္
ဤမူေလာက၊ သဘာဝသို႕
ေရွးက အခ်စ္၊ ေဝးက်န္ရစ္ေသာ္
ပြင့္သစ္ေမတၱာ၊ ဖူးငံုအာလည္း
ဧရာႏွယ္ျဖိဳး၊ ၾကင္နာတိုးသည္
ခ်စ္မိုးေစြက ေဝမည္ေလာ။ ။
ဤမူေလာက၊ သဘာဝသို႕
ေရွးက အခ်စ္၊ ေဝးက်န္ရစ္ေသာ္
ပြင့္သစ္ေမတၱာ၊ ဖူးငံုအာလည္း
ဧရာႏွယ္ျဖိဳး၊ ၾကင္နာတိုးသည္
ခ်စ္မိုးေစြက ေဝမည္ေလာ။ ။
No comments:
Post a Comment